De politie heeft te maken met de gevolgen van globalisering. Vanuit economisch perspectief kunnen we constateren dat ook criminelen in toenemende mate mobiel zijn en zich onttrekken aan de (internationale) gemeenschap. Internationale criminele organisaties opereren flexibel en maken opportunistisch gebruik van kansen als het gaat om landen, routes, mensen e.d. (uit: nota ’Internationale politiesamenwerking: ready for the next step’). Nelen merkt in zijn paper (zie kader) op dat criminele samenwerkingsverbanden er niet primair op uit zijn om zich in Nederland te vestigen, maar vooral meeliften op de goederen- en geldstromen in Nederland.

Naast de fysieke wereld is er door de ontwikkeling van internet en de opkomst van social media ook een onbegrensde virtuele wereld ontstaan. Cybercrime is voor de politie een nieuwe vorm van onbegrensde criminaliteit.

Vanuit politiek perspectief vinden we globalisering terug in verschillende Europese verdragen om de grensoverschrijdende criminaliteit aan te pakken en waaraan ook de Nederlandse politie gehouden is. In de verdragen zijn afspraken gemaakt over internationale informatie-uitwisseling en samenwerking in het kader van opsporing en rechtshulpverlening. Zo is bijvoorbeeld in het Zweeds Kaderbesluit (2006) de afspraak vastgelegd dat binnen de Europese Unie politiële instanties de bevoegdheid hebben om in elkaars bestanden te kijken. Een ander voorbeeld is het verdrag van Senningen (2004) waarin de Benelux-landen afspraken hebben gemaakt over wederzijdse politiesamenwerking, bijvoorbeeld als het gaat om het instellen van gemengde patrouilles of controles (Joint Hit Teams) of de mogelijkheid van grensoverschrijdende persoonsbeveiliging, achtervolging of observatie.

De samenwerking tussen de landen zal in de toekomst vanwege het grensoverschrijdende karakter van de criminaliteit steeds belangrijker worden (paper Nelen). Bij de invoering van het onderzoeksbevel zullen de politieorganisaties veel meer voor elkaar moeten werken. De locatie van het delict speelt steeds minder een rol (interview Bruggeman).

Tenslotte is de multiculturele samenleving de ultieme uiting van culturele globalisering, waarbij de politie de opgave heeft om in verbinding te staan met de verschillende bevolkingsgroepen. Dit veronderstelt de nodige kennis en vaardigheden bij de politiemedewerkers. De multiculturele samenleving is immers niet alleen kleurrijk is. Er kunnen zich ook spanningen tussen verschillende bevolkingsgroepen voordoen. Uit een onderzoek van de EU in 2009 blijkt dat van alle Europeanen Nederlanders hierover het meest bezorgd zijn. Volgens een op de zes Nederlanders bestaan er grote spanningen tussen verschillende groepen en ervaart veertig procent religieuze spanningen (artikel Elsevier.nl, 25 maart 2009).